خازن های ایمنی نقش مهمی در مدارهای الکترونیکی به ویژه از نظر محافظت دارند.آنها معمولاً روی برد مدار اعمال می شوند تا اطمینان حاصل شود که خازن در هنگام عدم موفقیت تهدیدی برای ایمنی شخصی ایجاد نمی کند.بنابراین ، هنگام استفاده از خازن های امنیتی برای کاهش فشار خون ، چندین موضوع مهم وجود دارد که نیاز به توجه ویژه دارند.
اول از همه ، هنگام انتخاب یک خازن امنیتی مناسب ، جریان باید بر اساس بار و فرکانس عملکرد قدرت AC باشد ، نه فقط ولتاژ و قدرت مبتنی بر بار.این امر به این دلیل است که جریان های مختلف بار و الزامات فرکانس کار نیازهای متفاوتی برای خازن ها دارند.انتخاب مناسب می تواند ایمنی و ثبات مدار را تضمین کند.
ثانیا ، از خازن محدود کننده فعلی باید بدون خازن های قطبی استفاده شود و نباید از خازن های الکترولیتی استفاده شود.این امر به این دلیل است که محدودیت های قطبی و بی ثباتی خازن های الکترولیتی ممکن است باعث ایجاد مشکلات امنیتی شود.در عین حال ، خازن امنیتی انتخاب شده باید مقاومت ولتاژ بیش از 400 ولت داشته باشد.در میان آنها ، خازن غوطه وری روغن آهن گزینه ایده آل در نظر گرفته می شود.
علاوه بر این ، از خازن های امنیتی نباید برای شرایط قدرت بالا استفاده شود.استفاده از خازن های امنیتی در شرایط قدرت بالا ممکن است خطرات ایمنی را ایجاد کند ، زیرا ممکن است خازن ها نتوانند در برابر جریان بیش از حد یا کالری مقاومت کنند.
علاوه بر این ، خازن های امنیتی برای شرایط بار پویا مناسب نیستند.بارهای پویا ممکن است باعث شارژ سریع و تخلیه ظرفیت ، افزایش سایش و خطای خازن شود.
برای ظرفیت و بارهای ادراکی ، پایین دست خازن های امنیتی نیز مناسب نیست.این نوع بارها ممکن است با خازن های ضعیف تعامل داشته باشد و بر عملکرد کلی و ایمنی مدار تأثیر بگذارد.
سرانجام ، هنگامی که از ظرفیت امنیتی در شرایط کار DC استفاده شود ، توصیه می شود بدون توصیه استفاده از اصلاح پل ، از روش اصلاح نیمه موج استفاده کنید.این امر به این دلیل است که اصلاح پل ممکن است پیچیدگی های اضافی و عوامل ناپایدار را معرفی کند.در عین حال ، اطمینان حاصل کنید که شرایط بار ثابت نگه داشته می شود تا از فشار غیر ضروری بر ظرفیت جلوگیری شود.