در سیستم های قدرت مدرن ، رله ها ، کنتاکتورها ، قطع کننده های مدار و رله های میانی نقش اساسی دارند.این مؤلفه های کنترل نقش مهمی در اطمینان از عملکرد ایمن و مؤثر مدارها دارند.اگرچه آنها در برخی از کارکردها شباهت هایی را نشان می دهند ، اما در اصول طراحی ، سناریوهای کاربردی و روشهای عملکرد دارای ویژگی ها و تفاوت های واضحی هستند.
تجزیه و تحلیل ویژگی های مشترک
اول از همه ، آنچه این دستگاه ها با هم مشترک هستند این است که همه آنها اجزای کنترل ضروری در سیستم قدرت هستند.این که آیا آنها رله ، مخاطب ، قطع کننده مدار یا رله های میانی هستند ، همه می توانند نقش نظارت و کنترل در مدار را بازی کنند ، و به کنترل دقیق مدار روشن و خاموش ، اندازه و جهت فعلی دست یابند.به خصوص از نظر کنترل سوئیچ و حفاظت از مدار ، این مؤلفه ها می توانند به صورت خودکار یا دستی باز و بسته شدن مدار را کنترل کنند ، سریعاً به گسل های مدار مانند اضافه بار یا مدار کوتاه پاسخ دهند و از آسیب تجهیزات جلوگیری کنند و با قطع مدار از ایمنی شخصی اطمینان حاصل کنند.بشر
تفاوت در کارکردها و اصول
به عنوان یک مؤلفه کنترل الکترونیکی ، یک رله یک مدار را از طریق القاء الکترومغناطیسی کنترل می کند.این ماده به طور عمده برای کنترل مدارهای جریان کوچک استفاده می شود و می تواند مدارهای جریان بزرگتر را از طریق سیگنال های الکتریکی ضعیف کنترل کند.مخاطب ها مستقیماً مخاطبین مکانیکی را کنترل می کنند و عمدتاً برای کنترل مدارهای با جریان بالا مانند شروع و متوقف کردن موتورهای و سایر تجهیزات با قدرت بالا استفاده می شوند.طراحی قطع کننده مدار بر عملکردهای حفاظت بیش از حد و اتصال کوتاه آن متمرکز است.این می تواند به طور خودکار یا دستی در هنگام قطع مدار قطع شود ، بنابراین از ایمنی مدار محافظت می کند.رله میانی یک مؤلفه کنترل کمکی است که عمدتاً برای گسترش تعداد مخاطبین و تقویت سیگنال های کنترل برای پاسخگویی به نیازهای مدارهای پیچیده استفاده می شود.